Jest w Tatrzańskiej Łomnicy taka włoska, rodzinna restauracja, której nie możemy nie odwiedzić jak jesteśmy na Słowacji. I tutaj w sercu Tatr, oddajemy się kulinarnej uczcie, bynajmniej nie w lokalnych smakach.

Bardzo z Babi lubimy Brunello. Zalezienie jednak dobrej butelki w rozsądnej cenie staje się coraz trudniejsze. Nie wiem jaki wpływ na to miała afera Brunellogate, która wybuchła w 2008 roku, kiedy to w skrócie okazało się, że wielu (w tym także znanych producentów), po prostu fałszuje wina dodając inne szczepy winogron. Powinno być teoretycznie lepiej. Z drugiej strony zaostrzenie kontroli, spowodowało przeniesienie mocy produkcyjnych na Rosso di Montalcino, a Brunello stało się bardziej niszowym produktem. Sam nie wiem, muszę podrążyć temat w wolnej chwili.

Brunello jest o tyle ciekawe, że w zasadzie do wybuchu drugiej wojny światowej był tylko jeden producent wina “Brunello”. Dopiero koniec lat 70-tych ubiegłego wieku to rozkwit Brunello.

Wracając do samego wina. Klasyczna barwa. W nosie piękny pieprz. Pierwsze wrażenie sfermentowana wiśnia złamana odrobiną wanilii. Duża kwasowość i sporo tanin, jednak ostateczne rezultat to ładne, zbalansowane Brunello.

Jedno z fajniejszych jakie ostatnio piliśmy.