Pogoda dziś nie zachęca do wypraw w góry. W Zakopanym 6 stopni na plusie i pada deszcz. Wieje bardzo mocno. Za chwilę się jednak ruszę na jakiś spacer ze splitem lub bez, to się jeszcze okaże.
A tym czasem na szybko wspomnienie pysznego winka, z jak zawsze niezawodnej restauracji Le Chalet (lechalet.pl) w Mursasichlu. Wybór win mają przeciekawy, więc każdy znajdzie coś dla siebie.
My stawiamy na niezawodnego Bressan’a. Tym razem to Schioppettino, rocznik 2007.
I winogrona są tu ciekawostką. Praktycznie uznano je za wyginięte jako szczep po epidemii Phyloxery w XIX wieku, kiedy to zostało zastąpione przez zdrowe szczepy importowane z Francji typu Merlot. Rozpoczęto ich odtwarzanie dopiero w 1978 roku. Do dziś stanowią rzadkość.
A wina z nich pochodzące stanowią nie lada zagadkę.
Barwa głęboka rubinowa, wpadająca w granat. Nos nie zapowiada szczególnie złożonego wina, ot trochę piżmu, może owoców leśnych. Pierwszy łyk jednak rozwiewa wątpliwości. Otwiera się ocean – bajka 😉
Wino jest starzone minimum dwa lata w beczkach z dębu. Produkowane jest w regionie Friuli, na północy Włoch, na pograniczu ze Słowenią. Uprawa BIO :p
Bressan to jeden z ciekawszych producentów, każde jego wino to przygoda – gorąco polecamy. Obiecuję, że następne winko będzie pochodzić ze Słowacji…
Dobra już 7.00, czas w góry 😉
kultwina.pl 
Piłem to wino na jednej z Gali w Warszawie organizowanych przez Magazyn Wino dobrych parę lat temu i szczerze mówiąc do dzisiaj nie wiem o co chodzi z tym winem jeśli chodzi o zachwyty i piania w Polsce. To było bardzo przeciętne wino absolutnie niczym się nie wyróżniające. Chyba tylko w Polsce gdzie panuje nieprawdopodobne skrzywienie do win włoskich to wino mogło dostać złoty medal. NA tej samej gali Magazynu Wino spróbowałem ( polewane spod stolika) Mondavi Cabernet Sauvignon Reserve 2009 ( niestety do dzisiaj niedostępne w Polsce) i to Schioppettino zostało przez Mondaviego zmiecione z powierzchni ziemi ( różnica więcej niż 5 pkt)